Day 4: HighLine, Hudson Park, One and 9/11 Memorial
9 juni 2018 - New York, New York, Verenigde Staten
Vrijdag 8 juni 2018
WOW! New York heeft heel wat te beleven maar deze dag was wel weer een heel bijzondere.
Vandaag omstreeks 9.15 uur na t ontbijt naar de 34th stteet richting de Hudson River gelopen, ja weer gelopen!
Hier begint nl High Line Park, een wandelpad/ park wat op een oude bovengrondse train/metrolijn gebouwd is en waarbij je dus boven de wijken door the Meatpacking district en Chelsea loopt.
Samen met Tim ben ik hier in 2012 ook geweest maar voor Cor was dit nieuw. Ik kan je zeggen het is in tussentijd echt volwassen geworden, je bleef toen al leuke foto's maken maar nu er ook overal langs de lijn pracht-apoartementen gebouwd zijn, is het nog mooier.
Het is moeilijk uit te leggen maar de plaatjes vertellen het wel denk ik!
Ergens in het midden nog lekker even n Nespresso-tje gedronken waar je dan even echt blij van wordt.Starbucks is voor hier n gied alternatief maar de slogan is niet voor niets:
" what else"!
Aan het eind weer naar de Hudson gelopen want Cor wist dat daar ook n soort van parkje nog was, geen idee dat dat zo'n goeie zet was. Wat n leuke wandelroute is dat! Het plan was eigenlijk na Highline ergens n taxi te nemen naar de wijk waar de ons bekende tattoostudio's zaten maar voor we er erg in hadden, we liepen zo lekker in het zonnetje langs de waterkant doemde recht voor ons al snel One Observatory op, waarop ik zei: " zullen we maar lekker doorlopen?"....,ja....lopen, zo gezegd, zi gedaan.
We kunnen even niet meer veetellen hoelang we gelopen hebben maar t was inmiddels al ergens vroeg in de middag toen de besloten weer een gezond drabkje van vers fruit te kopen bij zo'n typisch New York-stalletje en dit lekker op de "stoep" van One op te drinken, gezellig.
Tja, nu we er dan toch zijn en gezien het feit dat we onze flex sightseeing-kaartjes hiervoor hadden aangeschaft, ondanks dat t nog niet in de planning zat,toch besloten naar boven te gaan.
"One Observatory is het hoogste gebouw in de USA en gebouwd op de grond van de voormalige Twin Towers.
Na even in de rij voor het verzegelen van onze kaartjes en de security waren we vrij vlug op weg naar een ge--wel-di-ge préshow....ook weer iets wat je zelf moet meemaken en voelen.
Het laat je in n flisend filmpje het ontstaan zien en net als je denkt dat dit het was en je het observatiedeck op kunt, gaan de beeldachermen weg en zie je het uitzicht wat je later verwachtte, ineens al voor je, BAM Brooklyn Bridge in your face, ff slikken want dit moois had ik zo niet verwach maar dan us het tijd het deck zelf rond te lopen.Prachtig om de stad ook vanaf Lower Manhattan zo te zien.
Na een uurtje hadden we het wel gezien en dus even later weer met beide beentjes op de grond en op naar het volgende namelijk Ocules, het winkelcentrum en t train/metrostation.
Ook nieuw voor nu zijn grote muurschilderingen op de plek waar 3 World Trade Centre moet komen.
En door......naar het 9/11 monument , waar weer veel bloemetjes tussen de namen zaten, iets wat men hier op de verjaardagen van de skachtoffers doet.
Next stop: 9/11 museum.Mooi gemaakt maar eerlijk is eerlijk, het enorme gat in de grond met alle verwrongen staal, grijze stof, het metrostation etc welke wij een maand of 8 na de aanslagen daar gezien hebben, maakte veel meer indruk uiteraard, daar kan geen museum tegenop.Wel weer kippenvel als je langs de wanden vol foto's van slachtoffers loopt en de namen worden opgenoemd brrrrr.
Afgesloten met de eeuwige boom, deze heeft alles doorstaan en voor ons een must-do, stilstaan bij dr brandweerkazerne tegenover dit alles, die als eerste terplaatse waren en waar er weinig of geen het van overlerfd hebben. Hier zijn wij eerder geweest en hebben daar met wat lieden staan te kletsen en foto's gemaakt!
Hierna was het tijd om de pootjes wat rust te gunnen en dus de hand opgestoken voor n taxi en gelukkig was het de eerste de beste keer meteen raak, pffffff zitten!!!
Eenmaal in the Yellow Cab zo omstteeks 16.30 uur meteen eens op de teller gekeken, meer dan 22.000 stappen.....beter als zo heel veel toch maar goed, even laywr konden de pattas uit en voetjes omhoog en lekker met een drankje en wat chips voor de tv gehangen om zo tegen 19.30 uur fris en fruitig in de rij te gaan staan bij "Ellen's Stardust Diner".
Dit is een must-do welke Tim en ik ontdekt hebben. De obers van deze diner zijn zangers en zangeressen die ooit n rolletje in een musical hebben gehad of nog hopen in de musical aan het werk te komen.
Deze spot is zo hot dat je er een uurtje voor in de rij mag staan maar dan is het eerste nummer wat gezongen wordt als je net een plaatsje hebt, toeval of niet, " let it go" van Frozen, tja met alle respect maar er is toch echt maar een Elphaba.....en wordt vervolgens NewYork, NewYork van Sinatra ingezet, het dak eraf!
Zoals jullie begrijpen hebben we dus een gigadag gehad in the city that never sleeps.
Groetjes van degene met zere voetjes C&H
WOW! New York heeft heel wat te beleven maar deze dag was wel weer een heel bijzondere.
Vandaag omstreeks 9.15 uur na t ontbijt naar de 34th stteet richting de Hudson River gelopen, ja weer gelopen!
Hier begint nl High Line Park, een wandelpad/ park wat op een oude bovengrondse train/metrolijn gebouwd is en waarbij je dus boven de wijken door the Meatpacking district en Chelsea loopt.
Samen met Tim ben ik hier in 2012 ook geweest maar voor Cor was dit nieuw. Ik kan je zeggen het is in tussentijd echt volwassen geworden, je bleef toen al leuke foto's maken maar nu er ook overal langs de lijn pracht-apoartementen gebouwd zijn, is het nog mooier.
Het is moeilijk uit te leggen maar de plaatjes vertellen het wel denk ik!
Ergens in het midden nog lekker even n Nespresso-tje gedronken waar je dan even echt blij van wordt.Starbucks is voor hier n gied alternatief maar de slogan is niet voor niets:
" what else"!
Aan het eind weer naar de Hudson gelopen want Cor wist dat daar ook n soort van parkje nog was, geen idee dat dat zo'n goeie zet was. Wat n leuke wandelroute is dat! Het plan was eigenlijk na Highline ergens n taxi te nemen naar de wijk waar de ons bekende tattoostudio's zaten maar voor we er erg in hadden, we liepen zo lekker in het zonnetje langs de waterkant doemde recht voor ons al snel One Observatory op, waarop ik zei: " zullen we maar lekker doorlopen?"....,ja....lopen, zo gezegd, zi gedaan.
We kunnen even niet meer veetellen hoelang we gelopen hebben maar t was inmiddels al ergens vroeg in de middag toen de besloten weer een gezond drabkje van vers fruit te kopen bij zo'n typisch New York-stalletje en dit lekker op de "stoep" van One op te drinken, gezellig.
Tja, nu we er dan toch zijn en gezien het feit dat we onze flex sightseeing-kaartjes hiervoor hadden aangeschaft, ondanks dat t nog niet in de planning zat,toch besloten naar boven te gaan.
"One Observatory is het hoogste gebouw in de USA en gebouwd op de grond van de voormalige Twin Towers.
Na even in de rij voor het verzegelen van onze kaartjes en de security waren we vrij vlug op weg naar een ge--wel-di-ge préshow....ook weer iets wat je zelf moet meemaken en voelen.
Het laat je in n flisend filmpje het ontstaan zien en net als je denkt dat dit het was en je het observatiedeck op kunt, gaan de beeldachermen weg en zie je het uitzicht wat je later verwachtte, ineens al voor je, BAM Brooklyn Bridge in your face, ff slikken want dit moois had ik zo niet verwach maar dan us het tijd het deck zelf rond te lopen.Prachtig om de stad ook vanaf Lower Manhattan zo te zien.
Na een uurtje hadden we het wel gezien en dus even later weer met beide beentjes op de grond en op naar het volgende namelijk Ocules, het winkelcentrum en t train/metrostation.
Ook nieuw voor nu zijn grote muurschilderingen op de plek waar 3 World Trade Centre moet komen.
En door......naar het 9/11 monument , waar weer veel bloemetjes tussen de namen zaten, iets wat men hier op de verjaardagen van de skachtoffers doet.
Next stop: 9/11 museum.Mooi gemaakt maar eerlijk is eerlijk, het enorme gat in de grond met alle verwrongen staal, grijze stof, het metrostation etc welke wij een maand of 8 na de aanslagen daar gezien hebben, maakte veel meer indruk uiteraard, daar kan geen museum tegenop.Wel weer kippenvel als je langs de wanden vol foto's van slachtoffers loopt en de namen worden opgenoemd brrrrr.
Afgesloten met de eeuwige boom, deze heeft alles doorstaan en voor ons een must-do, stilstaan bij dr brandweerkazerne tegenover dit alles, die als eerste terplaatse waren en waar er weinig of geen het van overlerfd hebben. Hier zijn wij eerder geweest en hebben daar met wat lieden staan te kletsen en foto's gemaakt!
Hierna was het tijd om de pootjes wat rust te gunnen en dus de hand opgestoken voor n taxi en gelukkig was het de eerste de beste keer meteen raak, pffffff zitten!!!
Eenmaal in the Yellow Cab zo omstteeks 16.30 uur meteen eens op de teller gekeken, meer dan 22.000 stappen.....beter als zo heel veel toch maar goed, even laywr konden de pattas uit en voetjes omhoog en lekker met een drankje en wat chips voor de tv gehangen om zo tegen 19.30 uur fris en fruitig in de rij te gaan staan bij "Ellen's Stardust Diner".
Dit is een must-do welke Tim en ik ontdekt hebben. De obers van deze diner zijn zangers en zangeressen die ooit n rolletje in een musical hebben gehad of nog hopen in de musical aan het werk te komen.
Deze spot is zo hot dat je er een uurtje voor in de rij mag staan maar dan is het eerste nummer wat gezongen wordt als je net een plaatsje hebt, toeval of niet, " let it go" van Frozen, tja met alle respect maar er is toch echt maar een Elphaba.....en wordt vervolgens NewYork, NewYork van Sinatra ingezet, het dak eraf!
Zoals jullie begrijpen hebben we dus een gigadag gehad in the city that never sleeps.
Groetjes van degene met zere voetjes C&H
Leuk om jullie verhalen te lezen. Ik moet ook nog een keer terug. 1998 was voor mij de laatste keer.
Ik zet hem in onze Bucket list...
Zeker weten...
Geniet ervan en laat je voetjes maar even rusten.....
Gr Genevieve en Pieter